Celem artykułu jest zbadanie, czy na obszarach języka polskiego dotyczących moralności obyczajowej występuje równość między płciami. Analizie poddano słownictwo, frazeologię i przysłowia należące do grup: cnota i dziewictwo, rozwiązłość, akt płciowy, małżeństwo i bezżeństwo, wierność i zdrada, nierząd, odmienność seksualna. Omówione zostały również asymetrie semantyczne (wyrazy i zwroty, których znaczenie różni się w zależności od tego, czy odnoszą się do mężczyzn, czy do kobiet). Materiał językowy zaczerpnięto częściowo ze słowników języka polskiego. Autorki stwierdzają, że zbadane formy świadczą o dyskryminacji językowej kobiet oraz stereotypach zakodowanych w polszczyźnie. Wyraźną różnicę między płciami (negatywną ocenę kobiet) odnotowują w grupie asymetrii semantycznych (rzeczowników, czasowników, przymiotników, wyrażeń złożonych). (Bi)
